คนป่วยใกล้เสียชีวิตควรแนะนำอย่างไร(หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)

อันทุกสรรพชีวิต ย่อม มี เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นธรรมดา

“..ถ้าป่วยใหม่ๆ อาตมาแนะนำให้ทำดังนี้
๑) ให้นำพระพุทธรูป ผ้าไตรจีวร พร้อมอาหารและของใช้ที่จำเป็น
นำไปให้ผู้ป่วยเห็นและให้ตั้งจิตอธิษฐานว่า
“ของ ทั้งหมดนี้ขอถวายเป็นสังฆทานแก่พระสงฆ์ในพระพุทธศาสนา
เพื่ออุทิศส่วนกุศลผลบุญทั้งหมดนี้ให้เจ้ากรรมนายเวรของผู้ป่วยได้โมทนาและ อโหสิกรรมให้ผู้ป่วยด้วย”
แล้วญาติก็นำของทั้งหมดไปถวายพระเป็นสังฆทาน
จิตใจของผู้ป่วยจะได้สบายเพราะได้เห็นพระพุทธรูปและได้ทำบุญ
๒) ถ้าจะให้ดีขึ้นไปอีก ก็ควรนำเงินจะมากหรือน้อยตามแต่ศรัทธา
ให้ผู้ป่วยถือเงินไว้และให้ตั้งจิตอธิษฐานว่า
“เงินจำนวนนี้ขอถวายชำระหนี้สงฆ์ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
ถ้าเคยไปหยิบหรือนำของสงฆ์มาโดยเจตนาหรือไม่ได้เจตนาก็ตาม”
๓) ในระหว่างที่นอนป่วยอยู่ ควรนำพระพุทธรูปมาตั้งไว้ให้ผู้ป่วยได้มองเห็น
อย่าไปตั้งไว้ในที่ผู้ป่วยเห็นไม่ถนัด ผู้ป่วยลืมตาขึ้นมาเมื่อใดก็จะเห็นพระทันที
จิตของผู้ป่วยจะได้จับอยู่ที่พระ ใจจะสบายช่วยให้คลายจากทุกขเวทนาได้บ้าง
และถ้าตายเมื่อใดก็จะไม่ลงนรก
๔) ถ้าป่วยมาก มีทุกขเวทนามาก ควรแนะนำสั้นๆ ให้นึกถึงพระพุทธเจ้าหรืออย่างใดอย่างหนึ่งดีกว่า
ถ้าไปแนะนำยาวๆ จะเกิดอาการกลุ้ม
๕) ถ้าต้องการให้ผู้ป่วยตายแล้วไปพระนิพพาน ให้นึกภาวนาว่า “นิพพานัง สุขัง”
ถ้าคิดว่าป้องกันไม่ให้ลงนรกก็ให้ภาวนาว่า “พุทโธ” ให้บอกสั้นๆ อย่าบอกยาว
๖) ถ้าผู้ป่วยภาวนาไม่ไหว ก็ให้นึกถึงพระพุทธรูปองค์ใดองค์หนึ่งก็ได้ ให้นึกถึงพระไว้หรือจะนึกถึงพระสงฆ์ก็ได้ อย่าไปแนะนำยาวๆ เพราะเวลานั้นทุกขเวทนามากจะทำให้กลุ้ม
ดีไม่ดีจิตใจเขาดีอยู่แล้ว ถ้าแนะนำไม่ดี พูดมากไปเขาจะกลุ้มจะทำให้ลงนรกไป
ให้ดูตาคนป่วย ถ้าตาลอยๆ ตาปรือๆ อย่าไปพูดมาก”
“ฉะนั้น การแนะนำคนป่วยก่อนตาย ต้องระมัดระวังให้ดี..”

ขอขอบคุณข้อมูลดีๆจาก

http://www.jetovimut.com/forum/index.php/topic,772.0.html

สำหรับท่านที่ยังแข็งแรง ก็ควรปฏิบัติดี
มี ทาน ศีล(ศีล 5 เป็นอย่างน้อย) ภาวนา(สมถกรรมฐานและวิปัสสนากรรมฐาน)
เราอยากให้คนอื่นมีศีลต่อเรา หมายถึงว่า
เราไม่อยากให้คนอื่น ฆ่า ทำร้าย เบียดเบียนเรา
เราไม่อยากให้คนอื่น ขโมย ลักทรัพย์ของเรา
เราไม่อยากให้คนอื่น แย่งคนรักของเรา
เราไม่อยากให้คนอื่น พูดไม่ดีต่อเรา
เราไม่อยากให้คนอื่น เป็นคนไร้สติสัมปชัญญะต่อเรา
แล้วเรามีศีลต่อบุคคลอื่นหรือยัง